Trúmálin og stjórnarskráin

Faðir minn var organisti í Hábæjarkirkju í Þykkvabæ og mér er hlýtt til þjóðkirkjunnar.

 Ég vinn m.a. með fólki frá Viet nam sem hefur ekki Lúterstrú.

Ég skil sjónarmið fólks sem vill jafnrétti meðal trúarbragða í okkar landi. 

 

Þess vegna tel ég að við eigum að sleppa afstöðu til trúarbragða í stjórnarskránni og láta hana ráðast með öðrum hætti.  Trú er trú og fólk hefur mismunandi trú og sumir litla sem enga.  Það er tímaskekkja að hafa ákvæði um trú í stjórnarskrám.

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 10.11.2010 kl. 14:54]

Það er ekki minnst á trú eða trúfrelsi per se í stórnarskránni. Þar er einvörðungu hnykkt á forréttinum eins félagsskapar umfram aðra af skyldum toga. Svo er tekið fram að fólki sé frjálst að vera í hverskyns skyldum félagsskap eða ekki.

Ef talað væri um trú í breiðu samhengi þarna væri ekki hægt að hampa einni fram yfir aðra. Það væru mannréttindabrot.  

Ég er svo sem sammála þér um að ákvæði um þetta ættu að vera algerlega óþörf og almenn ákvæði á borð við ákvæði 73. og 74. greinar. 

Það er augljóst á Íslensku stjórnarskránni að markmið 6. kaflans er að tryggja sérréttindi. Ekkert annað. 

Það er lögleysa.

[Jón Steinar Ragnarsson, 10.11.2010 kl. 14:56]

Hér vantaði í setningu:

"Ég er svo sem sammála þér um að ákvæði um þetta ættu að vera algerlega óþörf og almenn ákvæði á borð við ákvæði 73. og 74. greinar ættu að duga fyllilega."