Stefnubreyting framundan

Kosningar eru í nánd og flokkarnir undirbúa sig málefnalega.  Landsfundur Sjálfstæðisflokksins mun meðal mikilvægra mála fjalla um aðildarviðræðurnar við Evrópusambandið.

Á síðasta landsfundi var samþykkt að „gera skuli hlé á aðildarviðræðunum við Evrópusambandið og þær ekki hafnar að nýju nema það verði samþykkt í þjóðaratkvæðagreiðslu“.  Þessari stefnu þarf flokkurinn að breyta af eftirfarandi ástæðum:

 

• -          Viðræðurnar eru að nálgast lokaáfangann.  Úr því sem komið er jaðrar það við ábyrgðarleysi að draga umsóknina til baka.   Mikilvægt er að ljúka samningum um landbúnað og sjávarútveg svo að þjóðin geti tekið upplýsta ákvörðun um aðild.  Því er fráleitt að hætta á lokasprettinum.
• -          Við Íslendingar þurfum sárlega stöðugleika og lægri vexti sem fylgja evrunni en ekki ógjaldgengu örmyntinni okkar.  Krónan rýrir hér lífskjör hverrar meðal fjölskyldu um að því er ætla má 50 til 100 þús. kr. á mánuði í formi verðtryggðra ofurvaxta, hærra verðlags og lægri launa vegna þess að fyrirtækin búa við erfiðari aðstæður en væri við stöðugleika og lægri vexti.
• -          Það þarf hvort sem er að taka á landbúnaðinum til að lækka skatta, lækka matvælaverð, lækka verðtryggð lán sem miðast m.a. við verðlag matvæla.  Þetta er nokkuð sem við Íslendingar verðum að átta okkur á til að hjálpa fjölskyldum sem búa við lök kjör og minnka þrýsting á launahækkanir. Veita þarf bændum frelsi til að vaxa og dafna á stærri leikvelli Evrópu í stað þess að hokra hér í haftakerfi meðal annars á kostnað fátækra skattgreiðenda og neytenda þessa lands.   ESB styrkir norðlægan landbúnað meira en við sjálf höfum efni á að gera um leið og opnað verður á innflutning og samkeppni.  Vernd landbúnaðarins og styrkir til hans kostar meðalfjölskyldu um 30 til 50 þús.. kr. á mánuði sem við höfum því miður ekki efni á. 
• -          Við þurfum á næstu 15 árum að tvöfalda landsframleiðsluna til þess bara að halda í við nágrannaþjóðirnar hvað lífskjör varðar samkvæmt McKinsey-skýrslunni og það verður ekki gert án stöðugrar alþjóðlegrar myntar. Erlendir fjárfestar þurfa að bera traust til íslensks stjórnarfars og atvinnulífs til að alþjóðleg viðskipti og erlend fjárfesting dafni hér.   Nýjar útflutnings atvinnugreinar svo sem hátæknigreinar og ferðaþjónusta verða að bera uppi hagvöxtinn.  Hátæknigreinarnar verða því miður annars að færa sig úr landi vegna óstöðugrar myntar og stjórnarfars.  Þær gömlu, sjávarútvegur og orkufrekur iðnaður, munu ekki geta vaxið eins og til þarf þó vonandi vaxi þær sem mest og það á sjálfbæran hátt.

 

-          Eftir kosningar þurfa stjórnmálaflokkar að mynda ríkisstjórn og mikilvægt fyrir Sjálfstæðisflokkinn að hafa fleiri kosti en bara flokka afturhalds og öfgaverndar.

Hið viðkvæma álitamál, afstöðuna til ESB, þarf að leiða til lykta með því að kanna til hlítar hvað í aðlögun felst til dæmis hversu miklar breytingar þarf að gera varðandi landbúnað og sjávarútveg og síðan er það þjóðarinnar að velja hvort samningar verða staðfestir eða ekki.

Það er því mikilvægt að stærsti stjórnmálaflokki þjóðarinnar sem líklega leiðir ríkisstjórna að loknum kosningum stefn að því að klára aðildarviðræðurnar enda mikilvægt að þekkja nákvæmlega þá kosti sem standa þjóðinni til boða ekki síst í þeirri þröngu stöðu sem hún er í eftir hrunið.

Landsfundurinn þarf því að breyta ofangreindri afstöðu flokksins og samþykkja að úr því sem komið er verði aðildarviðræðurnar við Evrópusambandið leiddar til lykta.   Samningsniðurstaðan verði síðan lögð fyrir þjóðina í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Ef flokkurinn breytir ekki um afstöðu munu Samfylking og Björt framtíð gera allt sem þeir flokkar geta til að halda Sjálfstæðisflokknum utan við ríkisstjórn.   Með jákvæðir afstöðu xD til umsóknarferilsins mun flokkurinn eiga auðvelt með að mynda hér öfluga framfarastjórna eftir kosningar, annars ekki.

Vitað er að um helmingur kjósenda vilja ekki draga umsóknina til baka.  Það gagnast því ekki flokknum að hafa lokaða afstöðu í þessu máli.  Það hins vegar þrengir kosti þjóðarinnar.

Ef svo ólíklega vill til að landsfundurinn getur ekki hugsað sér jákvæða afstöðu til þess að leiða viðræðurnar við ESB til lykta,  þyrfti landsfundurinn að samþykkja að kjósa skuli um aðildarumsóknina samhliða komandi Alþingiskosningum það er hvort draga eigi umsóknina til baka eða ljúka samningagerðinni og bera samningsniðurstöðuna undir þjóðina.

Með þá niðurstöðu fyrirliggjandi geta flokkarnir myndað stjórn óháð því máli þar sem þá verður bara um úrvinnslu að ræða úr ákvörðun þjóðarinnar sem þá liggur fyrir.